Blogpost 03/07/19
Door Ruud Lubbers
Ter gelegenheid van 20 jaar Green Cross International was er begin september een bijeenkomst in Genève. Tijdens de bijeenkomst vond de zevende “Earth Dialogues” plaats, waarbij de “Geneva Declaration on Action for a Peaceful and Sustainable World” werd uitgegeven. Deze declaratie is hier te lezen. In de declaratie staat geschreven: “to continue on the present business-as-usual path of consumer-driven, resource and energy intensive growth will very likely lead to disaster. The present unsustainable patterns of consumption and production must change. We must develop and implement more responsible strategies for growth and development.”
In mijn toespraak stond ik stil bij de urgentie die destijds ten grondslag lag aan de oprichting van Green Cross, en hoezeer er nog altijd aanleiding is voor vereende inspanningen voor een duurzame wereld. Ik complimenteerde in het bijzonder oprichter Mikhail Gorbachev voor zijn onvermoeibare inzet voor het bewerkstelligen van een duurzame wereld.
Aan het eind van de jaren ’60, ten tijde van het ontstaan van Green Cross, was “Green” al een belangrijk deel van mijn leven. Als burger van havenstad Rotterdam en vader van drie kinderen was het voor mij een uitdaging hoe precies economische groei te combineren met kwaliteit van leven. Deze connectie begint voor mij met de inspanning bij te dragen aan “not another escalation in the Cold War because of intermediate nuclear forces”.
Ook al gaat deze periode volgens historici vooral over Reykjavik, Reagan en Gorbachev; voor mij was het een kernpunt in de 12 jaar dat ik premier van Nederland was (1982-1994). Dit bracht me in verbinding met een nieuwe wereld, inclusief voormalig president Gorbachev die na het einde van de Koude Oorlog en de USSR voorzitter werd van Green Cross en een pleidooi deed voor de ontwikkeling van een Handvest van de Aarde. Als Minister-President steunde ik in die tijd het initiatief van Maurice Strong die als voorzitter van de United Nations Conference on Environment and Development (UNCED) in 1992 zich had verbonden aan het opstellen van een Handvest van de Aarde, het Earth Charter. Ik nodigde voormalig president Gorbachev uit om naar Den Haag te komen, samen met zijn echtgenote Raisa, met als doel het eens te worden de handen ineen te slaan en een gezamenlijk maatschappelijk initiatief voor het Earth Charter te starten, onder co-voorzitterschap van Maurice Strong and Mikhail Gorbachev. Dit was het begin van een lang proces waarin ik samen met de co-voorzitters en andere Earth Charter Commissioners de dialoog aanging met actoren uit de samenleving, wereldwijd.
Steven Rockefeller, inderdaad afkomstig uit een beroemde kapitalistische familie maar zelf professor in de Ethiek, speelde een sleutelrol in het ontwikkelen van het Earth Charter-document.
In 2000 lanceerden we het Earth Charter-document in het Vredespaleis in Den Haag. Tegelijkertijd de start voor het mondiale Earth Charter Initiative (ECI), met een prachtig en duurzaam centrum in Costa Rica op het terrein van de UN University of Peace in San José.
Ondertussen ondernam Green Cross, alweer enige jaren onder leiding van Alexander Likhotal, veel meer dan alleen de totstandkoming van het Earth Charter.
Green Cross leverde een bijdrage aan de modernisering van de samenleving gericht op een aantal onderwerpen, namelijk water, energie, ethiek en veiligheid. Op de weg van “Our Common Future” (door Gro Harlem Brundtland) naar de “Sustainable Development Goals” is het opvallend dat civil society – inclusief Green Cross – bijdraagt aan de modernisering van bedrijven opdat zij zich maatschappelijk verantwoord weten, van Global Compact (2000) tot de Charter for Compassion (2009). We hebben steeds weer nieuwe initiatieven zien ontstaan, maar altijd was er de dynamische Green Cross. Van harte gefeliciteerd, ondanks het feit dat er nog veel misstanden en uitdagingen zijn gebleven, wens ik u een “vreugdevolle viering van het leven”.
Ruud Lubbers
26 augustus 2013
